Een sprookjesachtig pretpark, dat voor mij vol nostalgie zit. De eerste keer dat ik er kwam kan ik mij niet meer herinneren, maar de laatste was een paar jaar geleden. Toch is er opnieuw veel veranderd. Maar eigenlijk ook weer niet. Van de grote tentachtige pieken aan de ingang tot de sprekende Hollebolle Gijs vuilbakken, al dat was er al de eerste keer, en is er nog steeds. De Efteling is bovendien ook een plek voor jong en oud. Van de kleinste tot de grootste, er is voor iedereen een attractie of bezienswaardigheid te vinden.
Ook als school- of klasuitstap is het ideaal. Kaatsheuvel is slechts een uur en een kwartier rijden vanuit Kessel. Wat verder dan het gemiddelde museum of de bibliotheek, maar nog steeds goed te doen. Het is voor de leerlingen waarschijnlijk ook leuk om eens iets actiever te doen dan rondwandelen en kijken. Iets wat voor hen niet zal aanvoelen als school. Maar wat nadien wel perfect kan gekoppeld worden aan bijvoorbeeld een les over sprookjes. Je zou de leerlingen ook vooraf of tijdens het bezoek aan de Efteling aan het werk kunnen zetten. Door ze bijvoorbeeld een fotozoektocht te laten doen binnen het park. Of door ze informatie te laten sprokkelen van de toelichtingsborden bij de sprookjes en attracties die je doorheen het park kan vinden, waar vaak ook wat geschiedenis over het park op staat.
Ons parcours
*Volg onderaan ook ons parcours mee op de plattegrond.
Rond half elf kwamen we aan bij het park, dat geopend is van 10.00 tot 20.00 uur. Nadat we de inkom voorbij zijn, gaan we naar links het park in. Voorbij het spoor opnieuw onmiddellijk links, het Sprookjesbos in. Het is een van de oudste plekken in het park en een attractie voor alle leeftijden. Links en rechts van het betoverende wandelpad door het kleine bos vinden we sprookjestaferelen: zingende padenstoelen, Langnek, Roodkapje, Pinokkio, Rapunzel, De kleine zeemeermin, Hans en Grietje, Sneeuwwitje, Assepoester, Kleine Duimpje, Repelsteeltje, Het meisje met de zwavelstokjes, De Chinese nachtegaal, De Indische waterlelies, De Kikkerkoning, Draak Lichtgeraakt, De trollenkoning, De rode schoentjes, … en nog veel meer. Aan de andere kant van het Sprookjesbos komen we terug buiten.
Waarna we nog even het Diorama binnengaan: een 360° miniatuur tentoonstelling, waar zich aan de voorkant ook de oude Stoomcarrousel bevindt.
Nadien steken we het plein over richting Villa Volta: het ronddraaiend huis. Ondertussen is het al half één. Iedereen krijgt wat honger dus tijd voor de lunch. Het is absoluut geen slecht weer en het is niet aan het regenen, maar het is toch wat koud dus we zoeken iets binnen. Het dichtstbijzijnde is dan Het Witte Paard.
Nadien lopen we verder richting Vogel Rok: een achtbaan waarin je wordt meegenomen door een enorme roofvogel voor een vlucht in het donker. Een van mijn favorieten.
We lopen rond het meer verder richting de Halve Maen: een schommelend piratenschip. Opnieuw een van mijn favorieten en een attractie waar ik telkens nog van verschiet hoe hoog die effectief gaat.
Het volgende dat we tegenkomen is de Python: de oudste achtbaan van het Europese vasteland.
Daarnaast ligt Joris en de Draak: een houten race-achtbaan waarbij je moet kiezen tussen een baan met vuur of water om de draak te verslaan. Ook absoluut een van mijn favorieten maar spijtig genoeg gesloten tijdens ons bezoek.
Op naar De Vliegende Hollander dan maar, ook een leuke achtbaan. Met karretjes in de vorm van bootjes die vanuit een toren naar beneden in het water gaan. Gelukkig word je er niet echt nat in. Misschien wat enkele druppels maar dat is alles.
De Piraña daarentegen gaan we niet in. Enorm leuk zo een wildwaterbaan, maar daar word je echt overgoten door een waterval. Daar is het te koud voor.
De Baron 1898 doen we wel. De laatste achtbaan van de dag. Nadien wandelen we terug maar deze keer langs de andere kant van het meer. We wandelen opnieuw over het plein waar Vogel Rok is en gaan naar links.
Daar bevindt zich de Warme Winter Weide: een kleine kerstmarkt met een grote vuurkorf omringd door kraampjes met eten en drinken, maar ook kleine kermisattracties en een schaatsbaan. Ondertussen is het al donker buiten waardoor de fonkelende lichtjes in de dennenbomen des te magischer lijken. We hebben ondertussen toch wel bijna heel het park gedaan en begeven ons richting de uitgang.
We maken nog een kleine omweg richting Fata Morgana: een overdekte boottocht door de verboden stad. Daar staat ondertussen bijna niemand meer aan te schuiven. Nadien vertrekken we dan toch echt richting de uitgang.
Reactie plaatsen
Reacties
Dag Ellen!
Wat fijn dat je naar de Efteling bent geweest voor je portfolio! Altijd een belevenis als je het mij vraagt! Ik ben daar dit jaar ook nog geweest vlak voor de zomervakantie. Ik ging daarheen met mijn nicht en mijn zus!
Mijn persoonlijke favoriete attracties daar zijn de Baron en Joris en de Draak. In die tweede race je tegen elkaar in een blauw en een rood treintje. Helaas heb ik het geluk nog niet gehad in al die jaren om te winnen.
Ik had als kind altijd heel veel schrik in de Fata Morgana. Die attractie vermeed ik dus ten allen tijden enkele jaren geleden. Als ik daar dan terug in ging deze zomer, vroeg ik mij af wat daar nu zo eng aan was - het enige dat ik kan verzinnen was 1) het was in het donker en 2) die hele grote man met zijn grote oorlellen.
Ik ben wel nog nooit in de winter naar de efteling geweest. Zo te zien is dat blijkbaar wel de moeite - die Warme Winter Weide wil ik ook wel eens zien! Door je gezellige beschrijving van dit stukje van het park met de fonkelende lichtjes is mijn interesse aangewakkerd.
Groetjes,
Luka