"Veel hondeneigenaars wisten het al langer, maar een nieuwe baanbrekende studie bewijst het: honden begrijpen wat je zegt en hoe je het zegt."
"Hongaarse wetenschappers hebben in een baanbrekende studie in het vakblad ' Science' ontdekt dat honden de betekenis van woorden en de intonatie waarmee we ze uitspreken met elkaar kunnen combineren voor een correcte interpretatie van die woorden."
Volgens de studie begrijpt een hond dus natuurlijk niet letterlijk wat er gezegd wordt, maar linkt de woorden aan de intonatie waarmee ze gezegd worden.
Ze vergelijken het met een beloning. Honden leren bepaald gedrag, door dat gedrag te linken aan een beloning. Bijvoorbeeld Puppy’s die heel de nacht niet hebben binnen gedaan, om dan braaf buiten hun boodschap te doen, krijgen een koekje. Ook voor commando’s is dit zo, wanneer het baasje zegt ‘zit’, en de hond gaat effectief onmiddellijk zitten, worden ze beloond met een snoepje. Om ervoor te zorgen dat de hond de commando’s of woorden ook zal verstaan zonder de snoepjes, is het dus belangrijk om hen ook verbaal de belonen. Bij de voorgaande situatie is het dus best om het snoepje gepaard te laten gaan met een opmerking zoals ‘flinke jonge’. Maar vooral is het belangrijk om die opmerking op gepaste toon uit te spreken.
“De hond zal dus bijvoorbeeld enkel een belonend gevoel ervaren als zowel de woorden als de toon ervan verwijzen naar een beloning. Maar als er een discrepantie is tussen de taal van het baasje en zijn toon, zal de hond weten dat er iets niet klopt. De opmerking 'goed gedaan' zal dan niet overkomen als je het op een gelaten, droevige manier zegt. En op dezelfde manier verklaart de studie ineens ook waarom je hond niet zal stoppen met in je gezicht te likken, wanneer je hem al giechelend beveelt om daarmee te stoppen.”
Als kind ben ik opgegroeid met honden, we hadden er op elk moment tijdens mijn jeugd minstens één rondlopen. Ook bij familie en vrienden waren er zo goed als altijd één of meerdere honden aanwezig. Op dit moment heb ik zelf, gepaard met nog wat andere huisdieren, ook 3 exemplaren van de ‘Canis lupus familiaris’, of simpelweg ‘hond’, rondlopen.
Ik ben ook resoluut één van die mensen die tegen haar honden praat, en er ook nog is volledig van overtuigd is dat ze alles verstaan van wat ik zeg. Alsof mijn honden slimmer zouden zijn dan die van een ander. Thuis maken we dan ook vaak het grapje dat er geen probleem is met tegen je honden praten, zolang je ze maar niet hoort terugpraten.
De uitleg die in dit artikel staat klinkt natuurlijk allemaal heel logisch en uiteraard weet ik ook wel dat mijn honden mij niet ‘echt’ verstaan. Maar toch blijf ik dat graag geloven!
Dat terzijde vind ik het persoonlijk wel een interessant en amuserend artikel, ook de bijkomende beeldfragmenten zijn een leuke toevoeging.
Bekijk hier ook de filmpjes uit het artikel:
En de link naar het volledige artikel
Reactie plaatsen
Reacties