"‘Het hoge aantal schoolverlaters komt met een grote kostprijs voor de maatschappij’, waarschuwt Kande Kazadi van de Vrijdaggroep."
Het is moeilijk om de alarmbellen niet te horen wanneer we geconfronteerd worden met de schrijnende realiteit van het stijgende aantal schoolverlaters in Vlaanderen. Als (toekomstig) leerkracht Nederlands in het secundair onderwijs voel ik zelf ook de urgentie van dit probleem. De recente cijfers tonen aan dat na een daling tijdens de Covid-19 pandemie, het aantal vroegtijdige schoolverlaters opnieuw stijgt. Dit is een kwestie die niet langer genegeerd kan worden.
Het is duidelijk dat achter deze zorgwekkende statistieken complexe en diepgewortelde problemen schuilen. Eén op de zeven leerlingen die de school verlaten zonder diploma is niet alleen een verlies voor henzelf, maar ook voor onze samenleving als geheel. De kosten, zowel sociaal als economisch, zijn enorm. Werkloosheid onder vroegtijdige schoolverlaters legt een zware last op onze maatschappij, met een geschatte kost van meer dan 5 miljard euro per bijkomende generatie vroegtijdige schoolverlaters.
Deze problematiek treft niet gelijkmatig alle delen van de samenleving. Het is verontrustend om te zien dat bepaalde gebieden en bevolkingsgroepen disproportioneel zwaar getroffen worden. In steden als Antwerpen en Brussel, en in gemeenten zoals Anderlecht, zien we alarmerende percentages vroegtijdige schoolverlaters. Jongeren met een migratieachtergrond van buiten de EU en zij uit gezinnen met een lage sociaal-economische status zijn bijzonder kwetsbaar.
Het is duidelijk dat er dringend actie moet worden ondernomen om deze trend te keren. Als we willen dat ons onderwijsstelsel echt gelijke kansen biedt aan al onze jongeren, moeten we ingrijpende veranderingen doorvoeren.
Een ander belangrijk aspect is de noodzaak van meer flexibiliteit in het onderwijs. Maar nog belangrijker in mijn opinie, is de nood om ambitieuze leerkrachten aan te trekken, vooral naar gebieden waar de behoefte het grootst is. Het is een uitdaging, maar gebaseerd op de beschikbare gegevens zou het een investering zijn met een aanzienlijk rendement.
Het is hoog tijd dat alle belanghebbenden in het onderwijslandschap samen komen en zich inzetten voor echte verandering. Het is niet genoeg om te praten over de problemen; we moeten daadwerkelijk actie ondernemen om de onderwijsongelijkheid aan te pakken en te zorgen voor gelijke kansen voor alle jongeren. Het is een kwestie van wilskracht en samenwerking om de wortels van dit probleem aan te pakken en een positieve kettingreactie in ons hele onderwijssysteem teweeg te brengen.
Lees hier het volledige artikel:
Reactie plaatsen
Reacties