"‘Het is absoluut noodzakelijk dat er meer tijd gaat naar moedertaalonderwijs’, schrijft leerkracht Maarten Hanssens. Hij herinnert topman Koen Pelleriaux eraan dat het GO! vorig jaar ironisch genoeg gesnoeid heeft in het aantal uren Nederlands."
Het Vlaamse onderwijslandschap staat opnieuw in het middelpunt van de aandacht, ditmaal dankzij een betoog dat de noodzaak benadrukt om het vak Nederlands de ereplaats te geven die het verdient. Als (toekomstig) leerkracht Nederlands in het secundair onderwijs kan ik niet anders dan instemmend knikken bij het lezen van dit betoog, terwijl ik tegelijkertijd mijn wenkbrauwen fronste bij de schijnbare ironie van de situatie.
Maarten Hanssens, een naam die als een frisse wind door de gangen van het onderwijs echoot, heeft met zijn uitspraken een waardevolle discussie aangewakkerd. Hij wijst ons erop dat het Gemeenschapsonderwijs vorig jaar, misschien wel onbedoeld, een stap terugzette door te snoeien in de uren besteed aan ons vak. Het lijkt wel een Kafkaëske draai van het lot dat terwijl we pleiten voor meer aandacht voor onze moedertaal, de tijd die we eraan kunnen besteden wordt ingekrompen.
Het is verheugend om te zien dat Koen Pelleriaux, afgevaardigd bestuurder van het gemeenschapsonderwijs, de noodzaak erkent om de focus op taal en rekenen te herstellen. Maar zoals Maarten Hanssens terecht opmerkt, woorden alleen zijn niet genoeg. Acties moeten volgen. Het is niet alleen een kwestie van praten over het belang van ons vak, maar ook van het daadwerkelijk toepassen ervan in het onderwijsbeleid.
De beslissing om het aantal lesuren Nederlands te verminderen is duidelijk niet onopgemerkt gebleven. Eén lesuur minder lijkt misschien marginaal, maar de cumulatieve impact is aanzienlijk. Het betekent minder tijd voor waardevolle feedback op schrijf- en leesopdrachten, minder gelegenheid om nieuwe woordenschat te introduceren en minder ruimte voor het bespreken van literatuur. Dit leidt onvermijdelijk tot een daling van de taalvaardigheid, iets wat we juist moeten voorkomen.
De invoering van nieuwe sleutelcompetenties, hoe belangrijk ze ook mogen zijn, mag niet ten koste gaan van het fundament van ons onderwijs: de moedertaal. Het argument dat "elk vak een taalvak is" gaat slechts ten dele op. Ja, taal is onlosmakelijk verbonden met elk vakgebied, maar dat rechtvaardigt niet het verminderen van de uren besteed aan het vak Nederlands.
Lees hier het volledige artikel:
Reactie plaatsen
Reacties