Eén van ons liegt - Karen M. Mcmanus

Gepubliceerd op 22 oktober 2022 om 17:50

Op de kaft

“Vier studenten, vier geheimen, één moord.
De zeventienjarige Simon Kelleher heeft Bayview Highs beruchte roddel-app ontwikkeld. Hij kondigt groots aan dat hij sappige nieuwe verhalen over vier populaire medescholieren gaat onthullen. Maar dan sterft hij onverwacht voor hun neus.
Bronwyn, Cooper, Addy en Nate - het brein, de atleet, de prinses en de crimineel van de school - zijn het onderwerp van Simons roddels en veranderen in verdachten zodra bekend wordt dat zijn dood geen ongeluk was.
Wie is er te vertrouwen? Wie van hen is schuldig? Ieder van hen heeft iets te verbergen. Ieder van hen zou het gedaan kunnen hebben, om te voorkomen dat de roddels op de app onthuld zouden worden. En een van hen liegt.”

 

Mijn opvattingen

Zoals eerder al vermeld begint het verhaal dus met vier studenten in hun laatste jaar van de middelbare school: Bronwyn is enorm slim, zit bij een wiskunde club, heeft een jongere zus die kanker had en komt van een zeer welgestelde familie; Nate is een jeugdcrimineel, hij dealt drugs, heeft een abonnement op de nablijfklas en wordt opgevoed door een alcohol verslaafde vader zonder werk; Addy is een beetje verwend, heeft een vorm van separatieangst van haar vriendje, die toevallig ook nog eens kapitein van het voetbalteam is, en woont bij haar alleenstaande moeder die geobsedeerd is door uiterlijk en status; en dan is er ook nog Cooper, die baseball speelt om de droom van zijn vader te laten uitkomen, en een aantal jaar eerder speciaal daarvoor verhuisd is vanuit het zuiden van de Verenigde Staten naar Bayview. Geen van hen lijkt initieel iets gemeen te hebben met elkaar, buiten dat ze op dezelfde school zitten. En natuurlijk ook Simon, de rodelkoning van Bayview High, die ieders geheimen weet, ook de van Bronwyn, Nate, Addy en Cooper. Simon heeft dan ook een app genaamd ‘About That’. Waar hij om de zoveel tijd de geheimen van Bayview High’s studenten op bloot geeft. Aan het begin van het eerste semester geeft hij dan ook in een grootse aankondiging op zijn app aan dat hij geduchte geheimen weet over het viertal. Wat die juist zijn volgt later nog.

Op een doodgewone maandagnamiddag komen ze dan alle vijf terecht in een nablijfklas, schijnbaar toevallig. Maar niets is minder waar. Al snel realiseren ze zich dat ze allemaal in dat lokaal terecht zijn gekomen omdat ze betrapt waren in de les met een gsm die niet van hen was. Teveel toevalligheid om goed te zijn. Schielijk valt de beschuldiging dan ook op Nate, die zich daar iets te veel thuis voelt maar toch alle beschuldigingen ontkent. Wat later wordt de toezichthoudende docent uit het lokaal geroepen voor een accident op de parking. Waardoor de vijf praktisch onbekenden nu alleen achterblijven. Simon neemt een bekertje water in het lokaal en valt al spasmend op de grond. Een anafylactische shock van pindaolie op de binnenkant van het bekertje blijkt achteraf. De andere vier panikeren en halen de docent terug. Cooper rent ondertussen zo snel als hij kan naar de EHBO-ruimte voor een EpiPen. Maar die blijken verdwenen te zijn, net zoals die in Simons’ rugzak. Even later arriveert de ambulance die Simon meeneemt. Tevergeefs want kort nadien sterft hij.

Vijf studenten alleen in een klaslokaal, ééntje sterft, vier hebben motief en gelegenheid, één van hen liegt.

 

Onverwacht geweldig

Ik ben dit boek begonnen met het idee iets ‘luchtig’ te lezen. Een jeugdboek, een triller vol clichés over tieners; waarschijnlijk niet zo enorm goed maar misschien wel vermakend. Weinig verwachtingen dus. Maar wat zat ik fout. Eén van ons liegt van Karen M. McManus is op dit moment toch een van mijn favoriete jeugdboeken. Totaal onverwacht, maar daarom juist des te beter. Je moet nog steeds wel een beetje door de stereotype personages en de soms cliché verhaallijn of insteek door kunnen kijken, maar wanneer je dat doet wordt het oprecht een heel goed boek. Tot op de laatste paar pagina’s heb je ook werkelijk geen idee wie de dood van Simon op zijn of haar geweten heeft. Doorheen het boek krijg je wel steeds meer een idee hoe alles is verlopen, maar je krijgt nooit het volledige plaatje. Vooral doordat het hele boek geschreven is vanuit het vertelperspectief van de vier hoofdpersonages. Het kan bijvoorbeeld dat een hoofdstuk begint met Bronwyn die haar perspectief geeft, waarna het verder gaat met Addy die haar kant verteld, en dan weer naar Nate of Cooper. Maar dezelfde personages vertellen nooit opnieuw hetzelfde stuk vanuit een ander standpunt. Ze bouwen ergens op verder of vertellen over wat zij aan het doen waren op dat moment. Bij elks van hen krijg je enkel hun eigen gedachten te lezen. Maar er komen ook andere personages bij zoals familie en vrienden. Het is dus onmogelijk om telkens elk detail te weten omdat de kennis en het karakter van de verteller ook alsmaar veranderd. Bovendien zit het verhaal dan ook nog eens vol met flashbacks naar de zomer voordien, en hun interacties met Simon. Met natuurlijk op het einde ook nog een compleet onverwachte plottwist.
Hoe meer de vier hoofdpersonages connectie zoeken met elkaar, en de verschillende puzzelstukjes bij elkaar leggen, hoe meer je uiteindelijk een beeld krijgt.

Bovenop het interessante vertelperspectief was ik ook enorme fan van de beschrijvingen in het verhaal. Wat mij verbaasd, want onder normale omstandigheden wil ik juist mijn fantasie zoveel mogelijk gebruiken tijdens het lezen. Maar dit boek is geschreven als een film of tv-programma. Waarbij alle personages, ruimtes, situaties,… zo nauwkeurig zijn beschreven dat je de spanning voelt. Ik kon het dan ook telkens maar moeilijk wegleggen. Het blijft overigens ook nog eens een zeer geschikt jeugdboek in de categorie 14 tot 18 jaar.

 

One of us is lying - Netflix

Ondertussen staat op Netflix ook al het tweede seizoen van de serie die gebaseerd is op het gelijknamige boek. Over dat tweede seizoen zal ik mij niet te veel uitspreken omdat ze daar toch echt een heel andere richting zijn opgegaan. Maar het eerste seizoen is verbazingwekkend gelijkend op het boek. In de meest positieve zin. De enige grootte aanpassing was het einde. Maar dat was natuurlijk net goed. De hele serie lang had je het gevoel al te weten wie het gedaan had, uiteraard want de serie volgt het verhaal van het boek zeer goed, en dan opeens opnieuw diezelfde fenomenale plottwist.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Maak jouw eigen website met JouwWeb