Moordgids voor lieve meisjes - Holly Jackson

Pippa Fitz-Amobi, een nieuwsgierige eindejaarsstudente, kiest ervoor om een mysterieuze moord uit haar eigen dorp te onderzoeken als eindproject. Vijf jaar eerder verdween de populaire Andie Bell onder schimmige omstandigheden. Een aantal dagen later werd haar toenmalig vriendje, Sal Singh, dood teruggevonden in een naburig bos. De dagen vlak na de verdwijning van Andie werd Sal meerdere keren ondervraagd door de politie, want voor hen was hij namelijk de enige verdachte. Na zijn zelfmoord werd de zaak dan ook afgesloten: Sal had Andie vermoord, en nadien zelfmoord gepleegd. Of dat dacht iedereen toch.

Pip heeft dat nooit echt geloofd. Ze kende Sal immers goed, en kon het zich niet voorstellen dat hij zoiets zou doen. Met de hulp van Ravi Singh, de jongere broer van Sal, gaat ze achter de waarheid aan. Een waarheid die niet alleen vol valkuilen zit, maar ook nog eens periculeus blijkt te zijn. Tijdens haar onderzoek ontvangt ze dan ook meerder bedreigingen. Helaas blijft het daar ook niet bij, want wanneer Pip weigert op te geven, krijgen haar acties grote gevolgen.

Mijn opinie

Dit is het eerste boek uit de leeslijst sinds de start van mijn cultuurportfolio, dat ik niet gekozen heb omdat het op de leeslijst stond. Integendeel, ik had het boek zelf al aangekocht vorige zomer, nog voor ik wist dat het op de leeslijst van dit jaar zou staan. Door een gebrek aan tijd – en een gigantische TBR lijst – was ik daar echter nog niet toe gekomen. Of ik het een goed boek vond? Wel, ik heb na hoofdstuk drie al meteen de volgende twee delen besteld, dus ik denk dat dat wel genoeg zegt.

Een ‘goed’ boek moet voor mij persoonlijk drie zaken zeker bevatten: een slim en mondig hoofdpersonage, voldoende spanning en intrige, en wat seksuele en romantische tensie (al mag dat niet de hoofdverhaallijn zijn). En dat heeft dit boek zeker! Pip is scherpzinnig, onbevreesd, gevat, en absoluut niet op haar mondje gevallen. Daarnaast zit het verhaal zelf ook nog eens vol leugens en onverwachte wendingen.
De relatie tussen Pip en Ravi zorgde ook al voor wat spanningen, al mocht dat voor mij nog wel wat meer zijn. Maar ik begrijp waarom dat hier nog niet zoveel aanwezig is. Ze hebben beide ook nog niet de emotionele capaciteit om dat nu een plaats te geven. Pip onderzoekt tenslotte ook een moord die Ravi’s broer zogezegd zou gepleegd hebben, van een ingewikkelde relatie gesproken. Maar je voelt hen wel stilaan naar elkaar toe trekken, waardoor Ravi ook steeds beschermender wordt tegenover haar. Dat alles doet mij al vol verwachtingen uitkijken naar het volgende deel.
Da laatste tijd neig ik ook wat meer naar trillers en detectiveverhalen, met liefst met minstens één mysterieuze moord en een illegitieme speurder.

Naast de basiselementen die ik nodig heb om een boek goed te vinden zijn het de details waar ik mij het meeste aan hecht: een verhaal moet kloppen, zonder losse eindjes of fouten. En dat deed dit boek wel enorm goed. Alles viel als puzzelstukjes in elkaar. En elke plottwist was tegelijkertijd verrassend en passend. De verslagen van interviews en ondervragingen, samen met de pagina’s van het projectlogboek van Pip dat je doorheen het boek kan vinden, zorgen ook voor voldoende afwisseling in het verhaal.

Geen 180 graden, maar 360

Door het projectlogboek van Pip kunnen we haar gedachtegang en denkpatronen over de verschillende verdachten volgen. Maar doordat je zo mee bent in bepaalde redenaties van onze protagonist, zie je de onverwachte wending eens zo min komen. Daarnaast lijdt het onderzoek van Pip haar ook naar vele andere geheime die eigenlijk niets of weinig met de moord op Andie te maken hebben. Een curieus woordje ook ‘moord’, want hele hoofdstukken van het boek doen je ook echt geloven dat ze al die tijd gewoon nog leefde, dat ze ergens gevangen zat. Om dan weer te ontdekken dat dat meisje helemaal niet Andie is. Maar wie is het dan wel? En wil dat zeggen dat Andie tóch dood is?

Naast de vele plottwist krijgen we dan ook nog eens een resem aan mogelijke verdachte voorgeschoteld. Quasi heel het boek eigenlijk, want na een tijdje lijkt iedereen wel motief te hebben. Zo worden niet alleen de vrienden van Sal en Andie verdacht, maar ook haar zus, haar vader, een leerkracht, de man met wie Andie een affaire had, de vrouw van die man, de zus van die man, een lokale narcoticahandelaar, en een aantal klanten van de voorgenoemde dubieuze zakenman. Tenslotte verschijnt er dan ook nog een vrouw die bij hoog en laag beweert dat ze Andie recent nog heeft gezien, en die dan een aantal pagina’s later Alzheimer blijkt te hebben. Van een wervelwind gesproken.

Klein puntje van kritiek