"Als er íémand de zee heeft opgejaagd maar ook de duistere diepte ervan toonde, is het Jacques Brel wel"
Frits Spits
Over de auteur
De auteur van dit artikel Frits Spits, is een Nederlandse radiomaker en televisiepresentator. Hij werd al uitgeroepen tot “belangrijkste radiomaker van de eeuw” en heeft ook al meerdere prijzen, onderscheidingen en staatsvernoemingen op zijn naam. Zo kreeg hij onder andere de Visser-Neerlandiaprijs vanwege zijn inzet voor de taal, werd er een straat naar hem vernoemd in Hilversum en werd hij tot ridder geslagen in de Orde van Oranje-Nassau.
Het Nederlandse lied
Spits spreekt in dit artikel zijn lof uit voor het Nederlandse lied en de roemrijke namen in dat genre. Persoonlijk ben ik niet de grootste fan van Nederlandstalige muziek maar wat Spits zegt is wel waar, de geschiedenis van het Nederlandse lied is rijk, gevarieerd en vol van kleur. En dat is iets wat als leerkracht Nederlands niet vergeten mag worden.
Nederlandse muziek is ook een vorm van kunst, van poëzie. En manier om creatief te werken met taal en expressie.
Maar er kunnen vaak ook diepere betekenissen gezocht worden achter de teksten. Denk maar aan ‘De zee’ van Paul van Vliet dat zingt over gevaar van de vervuiling.
De zee heeft me verteld dat-ie zo moe is
Hij zei dat-ie er zeer beroerd aan toe is
Hij zei wat is daar toch bij jullie allemaal aan de hand Wat doen jullie toch tegenwoordig allemaal op dat land.
Hij zei er komen tegenwoordig steeds meer van die dagen
Dan kan ik alle vuile rotzooi haast niet meer verdragen
Dat zei de zee die me vertelde dat hij moe is
Die zei dat hij er zeer beroerd aan toe is
Het kan ook diepe emoties opwekken. Zoals ‘Het is over’ van Conny Stuart, de woorden van een bedrogen vrouw. Of ‘Laat me niet alleen’ de Nederlandstalige versie van ‘Ne me quitte pas’ van Jacques Brel.
Laat me niet alleenToe vergeet de strijdToe vergeet de nijdLaat me niet alleenEn die domme tijdVol van misverstandAch vergeet hem, want'T Was verspilde tijdHoe vaak hebben wijMet een snijdend woordOns geluk vermoordKom dat is voorbijLaat me niet alleen
Maar er zijn zeker ook moderne varianten te vinden, die meer aanleunen bij de leefwereld van de jongeren. Zoals ‘Vechter’ van Camille en Regi, dat gaat over doorgaan en niet opgeven.
Nooit zie jij mijn pijnIk tover wel een lach tevoorschijnOoit gaat dit voorbijEr leeft een stille hoop diep in mijIk denk wel elke dag opnieuw, dit kan ik niet aanMaar dat is net m'n reden om toch door te gaan
Of ‘Ongewoon’ van Pommelien Thijs, dat gaat over verliefde gevoelens voor en vrouw.
Het voelt alsof mijn hart mijn hoofd verraadt
Maar, ik doe het toch, nu je voor me staat
Alles voelt zo ongewoon
Alles voelt zo ongewoon
Sinds ik jou hier heb ontmoet
Een avond smaakte nooit zo zoet
Maar natuurlijk ook ‘Zilver’ van diezelfde Pommelien, dat gaat over een hoop maatschappelijke problemen van vandaag. Waar deze generatie jongeren zich zeker in zal herkennen.
Er hangt iets in de lucht, elk jaar net iets warmer
De rijken worden rijker, dus de armen worden armer
Ze flossen elke dag, want ze liegen door hun tanden
Wie gaf er ooit de touwen aan de witgewassen handen
De consument blijft consumeren
IJsberen blijven ijsberen, als er nog wat ijs voor overblijft
Iedereen kijkt op naar boven
Als ze niet naar olie boren, wat blijft er dan nog van overeind?
Zilver, zilver
Zilver, zilver
Zilver, waar is die zilveren rand?
Kinderen vervreemden in de straten vol gevechten
Oude mannen maken wetten over nieuwe vrouwenrechten
En ze zien geen kleur, dan is er ook niks meer te leren
De enige schuld ligt bij zij die protesteren
Het licht gaat uit dus ons scherm licht op
Want we kijken veel en alleen rechtop
En vergelijken is simpel, maar houdt nooit op, oh
Kortom, het Nederlandse lied, oud of jong, hoort thuis in de Nederlandse les!
Lees hier het volledige artikel:
Reactie plaatsen
Reacties